بررسی آگاهی و نگرش کارکنان بهداشت خانواده مراکز بهداشتی درمانی استان مازندران در مورد وازکتومی، ۸۱-۱۳۸۰

مقدمه: توسعه هر جامعه وابسته به برنامه ریزی صحیح در زمینه های مختلف از جمله جمعیت و کنترل موالید است. یکی از معضلات برنامه تنظیم خانواده در کشور ما عدم مشارکت کافی مردان می باشد که آمار و ارقام درصد استفاده کنندگان از روش وازکتومی خود بیانگر این نکته است. هدف از این مطالعه، بررسی آگاهی و نگرش کارکنان بهداشت خانواده که بعنوان مهمترین مشاوران تنظیم خانواده هستند می باشد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی - تحلیلی است که 7 شهر از شهرهای استان بعنوان 7 خوشه بطور تصادفی انتخاب شدند، سپس با روش سرشماری کلیه کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهری و شهری روستایی این شهرها که تعداد آنها 168 نفر بود توسط پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات گردآوری شده توسط نرم افزار آماری spss و با استفاده از آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و p<0.05 معنی دار تلقی گردید. نتایج: در این مطالعه بیشتر کارکنان بهداشت خانواده (67.9%) از آگاهی متوسطی نسبت به وازکتومی برخوردار بودند و 20.8% آگاهی خوب و 11.3% آگاهی ضعیفی داشتند. میزان آگاهی با سطح تحصیلی و رشته تحصیلی ارتباط آماری معنی دار داشت (p<0.001). اما با تعداد فرزند، وضعیت تاهل، سابقه کار، وضعیت استخدامی، منابع کسب اطلاعات، روش پیشگیری ارتباط معنی داری نشان نداد. 92.3% نگرش مثبت و 7.7% نگرش بی تفاوت نسبت به وازکتومی داشتند. در حالیکه 81% با این روش برای خانواده شان موافقت داشتند تنها 2.7% از روش وازکتومی استفاده می کردند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش باید برنامه ریزی در جهت ارتقا آگاهی و تصحیح بیشتر نگرشها نسبت به وازکتومی بعمل آید که اینکار عملی نخواهد بود جز در قالب کلاسها و برنامه های آموزشی و ایجاد انگیزه در جهت افزایش آگاهی که در نتیجه منجر به ارتقا عملکرد خواهد گردید